Wednesday, November 15, 2006

Bodies the Exhibition

We hebben hier onlangs een discussie gevoerd over wat nu precies de definitie is van kunst. Ik zal mijn mening niet gaan spuien over hetgeen ik gistermorgen in de krant las, ik zal alleen deze korte regel wijden aan mijn opinie: ik vind het smakeloos, en absoluut geen kunst.

Vanaf 25 november is er in de Beurs van Berlage te Amsterdam een tentoonstelling te zien van echte mensenlijken. Geconserveerde mensenlichamen die op verschillende manieren ontleed zijn. Zo is er een menselijk gezicht te zien dat doormidden is gesneden, waar men een hersenpan tussen heeft gezet:










Ook is er een gezicht te zien waarvan de helft is blootgelegd:









Behalve gezichten zijn er complete mensenlichamen te zien, al dan niet met blootgelegde ingewanden:












De kunstwerken staan niet achter glas, de bezoeker kan er gewoon omheen lopen. De lichamen mogen echter - om hygiënische redenen - niet aangeraakt worden. Voor de werken zijn 22 lichamen en 260 geconserveerde organen gebruikt. Er was nog even commotie over de oorsprong van de lichamen, critici meenden dat zij aan geëxecuteerde Chineze politieke gevangenen toebehoorden. Bodies the Exhibition heeft deze beschuldigingen stellig ontkend.
De initiatiefnemers menen dat zij de kijker hiermee een blik in de atanomie van het lichaam geven. Zoals zij letterlijk zeiden: "The study of human anatomy operates on the principle 'to see is to know.'" Als je de tentoonstelling gezien hebt, zul je niet snel vergeten hoe het lichaam in elkar zit, de kunstwerken zullen je altijd helder voor ogen staan. Omdat het choquerend is zul je je het beter herinneren dan het anatomische model uit het biologielokaal.
Smakeloos, smerig, esthetisch onverantwoord, je kunt ervan vinden wat je wilt, maar als je erheen gaat, zal de anatomie van het menselijk lichaam je altijd bijblijven. En als je het zo bekijkt, is het misschien niet eens zo'n slecht initiatief.

Thursday, November 02, 2006

Chagall

Chagall

Marc Chagall was een Russisch-Joodse schilder die leefde van 1887 tot 1985

Chagall is altijd een grote eenling gebleven. Ook is zijn werk niet bij één bepaalde stroming in te delen. Velen hebben het wel geprobeerd, maar het is hen niet gelukt. Wel vallen de woorden surrealisme, kubisme, abstract en impresionisme vaak. Al deze dingen kun je in bepaalde schilderingen van Chagall herkennen, maar in andere ook weer helemaal niet. Het is en blijft dus erg moeilijk het werk van Chagall in één bepaalde stroming in te delen.

Zijn werken zijn tijdloos. De kracht ligt vooral in zijn grote fantasie. Het wordt kunst als droom en werkelijkheid in elkaar over gaan, als hemel en aarde elkaar doordringen. Onverwacht schildert hij het onderste boven, en omgekeerd. Op het eerste gezicht begrijpt en waardeert lang niet iedereen de zwevende of omgekeerde beelden van hanen, ezels of mensfiguren.

Wat typerend voor Chagall is, is dat hij zijn dromen ‘vertelt’.
l